Bardet: “Ik ben uitgeput en gebroken”
Romain Bardet kende een offday op de voorlaatste dag van de Tour de France. De Franse hoop van AG2R La Mondiale werd slechts 52e in de tijdrit en staat met de slotrit voor de boeg derde in het klassement, met één seconde voorsprong op Mikel Landa. “Ik ben uitgeput en gebroken”, zegt Bardet na afloop.
“Ik heb alles gegeven wat ik had”, aldus Bardet. “Het is de Tour de France. Sommige dagen voel je je goed, sommige dagen niet. Vandaag was dat niet het geval. Een paar dagen voelde ik mij al niet heel gezond. Ik heb daarvoor de prijs betaald.”
“Vanaf de start voelde ik dat ik niet mee kon strijden. Ik was alleen maar aan het denken aan zo snel mogelijk de finish halen. Ik ken mijn lichaam goed, maar werd gedwongen te rijden met mijn hoofd”, aldus de AG2R La Mondiale-kopman, die zegt met een immuuntekort te hebben gekampt na de finish op de Izoard. “Ik werd niet goed wakker en had niet mogen buigen in deze laatste confrontatie.”
Toch heeft Bardet nog een positief punt overgehouden aan de tijdrit door Marseille. “Ik ben blij dat ik mijn podiumplaats nog heb met één seconde. Ik dacht aan het team, aan alle mensen die mij steunen, aan mijn ploeggenoten. Ik had het recht niet om op te geven. Ik gaf alles en was een beetje gelukkig”, zegt hij.
Wat een heerlijk mooi verhaal. De Nederlandse regisseur die de Nederlandse kopman op het WK in Nederland een hak zet. De Neel die erger voorkomt. Mart Smeets die live wordt aangereden. De telepathische gedachten naar de patser.
Dit verhaal van een ontgoochelde journalist vond ik ook lezenswaardig.
En zo erg is dat niet. Hoort bij de emotie van de sport....
@chassepatate, die wel on topic blijft, (bedankt daarvoor), de Fransen kunnen er zelf niet aan doen dat ze geen eindzege meer kunnen halen. Alle stukken van de puzzel moeten juist vallen. Het is wel een feit dat parcoursen getekend worden om de thuisrenners te bevoordelen.
@UrbanSteel
Je reactie slaat nergens op en ontkracht op geen ogenblik mijn stelling. Er zijn voorbeelden legio van niet-klimmers/spurters die goed scoren in een bergrit, als ze hiervoor de toelating kregen van de toprenners die een dagje vrij namen. In een echt stevig verreden bergrit, werd Raes steeds op (tientallen) minuten gereden. Dan nog naar boven geduwd, zodat hij op tijd binnen kwam. De Amstel Gold Race was in die jaren een veredelde en verlengde kermiskoers, met veel minder hellingen. Maar blijkbaar weet je dat niet. Zelfs Museeuw won ooit de Amstel, terwijl hij enkel over korte kasseiklimmetjes geraakte. Wat Raas ook kon, voor alle duidelijkheid. Museeuw zelf kon, als absoluut niet-klimmer, enkel wereldkampioen worden op een selectief parcours, door aan de EPO te zitten, zoals nadien bleek.
Droom jij maar lekker verder , ik heb alles van Jan en zijn ploeg meegemaakt en jij schijnt je iets te herinneren . Een renner wordt niet zomaar 24e in de Tour of 18e in een etappe naar Alpe d'Huez waar Michel Pollentier iedereen naar de kl*ten reed , helaas voor hem met een verboden produkt (doping) wat iedereen pakte.
btw , Jan raas werd al zowat vanaf 1977 de hemel in geprezen. Om het verder te hebben over In Frankrijk uit het chauvinisme zich zelfs zo erg, dat dopinggebruikers zoals Virenque en Jalabert, nog steeds op handen gedragen hebben. Hoewel hun loopbaan enkel op bedrog gestoeld is. Al vergeten dat grootheid Merckx de Giro in 1969 is uitgegooid en voor een maand geschorst omdat hij met naalden zat te spelen en dat zelfs de regering en de Koning opdraafden om hem toch maar in de Tour van 1969 te mogen laten starten ? Grootheid Merckx is nog steeds niet uitgekotst door België en wordt op handen gedragen.
Droom maar fijn verder van een mooie wereld