Het drieluik in het Midden-Oosten is dinsdag toe aan zijn tweede hoofdstuk. Dan klinkt namelijk het startschot voor de negende editie van de Tour of Oman (2.HC). Wie wordt er dit jaar de opvolger van Ben Hermans? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De Tour of Oman zag in 2010 het levenslicht. Fabian Cancellara veroverde dat seizoen de eindzege in de eerste editie. Een jaar later viel die eer te beurt aan onze landgenoot Robert Gesink. Hij wist destijds te winnen op Green Mountain, waar hij zijn overwinning opdroeg aan zijn pas daarvoor overleden vader. Een dag nadien zette onze landgenoot de puntjes op de i, door ook de individuele tijdrit op zijn naam te zetten. Dat bleek ruim voldoende voor de eindoverwinning.

Ondanks dat de erelijst van de Tour of Oman nog niet erg lang is, staan er toch al een paar klinkende namen op het palmares. Niemand minder dan Chris Froome is recordhouder. De in opspraak geraakte Brit eigende zich de edities van 2013 en 2014 toe. Rafael Valls wist vervolgens verrassend de editie van 2015 te winnen. Een seizoen daarna stond Vincenzo Nibali op het hoogste schavot en vorig jaar ging Hermans dus met de zege lopen. Rui Costa en Fabio Aru vergezelden hem op het eindpodium.

Laatste acht winnaars Tour of Oman
2010: Fabian Cancellara
2011: Robert Gesink
2012: Peter Velits
2013: Chris Froome
2014: Chris Froome
2015: Rafael Valls
2016: Vincenzo Nibali
2017: Ben Hermans

Parcours
Net als de vorige jaren, heeft organisator ASO ook in 2018 opnieuw zes ritten uitgetekend. Een tijdrit ontbreekt. Wel liggen er twee kansen voor sprinters, drie etappes die op maat zijn van puncheurs en de beslissende bergrit naar Green Mountain. Kortom: bijna ieder type renner vindt hier een etappe die bij zijn kwaliteiten past.

Dinsdag 13 februari: Nizwa – Sultan Qaboos University (162,5 kilometer)

Nizwa verzorgt dit jaar de start van de eerste etappe. In het dal van Green Mountain trekt het peloton zich op gang voor de eerste rit, maar veel hoogtemeters krijgt het pak niet te verwerken. In Izki en Fanja liggen onderweg twee bonificatiesprints en door het profiel van het restant van de rit, lijkt deze zich te lenen voor een massasprint. De laatste kilometer is volledig vlak, waardoor de sprinttreinen op maximale snelheid op de finish af kunnen stormen.

Woensdag 14 februari: Sultan Qaboos University – Al Bustan (167,5 kilometer)

De tweede etappe is een verraderlijke rit. Onderweg liggen vier gecategoriseerde klimmetjes waar renners punten kunnen verdienen voor het bergklassement. Dit speelt vluchters in de kaart. De helft van die bergsprints liggen in de laatste 25 kilometer. De top van het laatste klimmetje ligt op vier kilometer voor de streep. Na een afdaling van drie kilometer, lopen de laatste paar honderd meter naar de finish weer iets omhoog.

Donderdag 15 februari: German University of Technologie – Wadi Dayqah Dam (179,5 kilometer)

Op papier lijkt de derde rit niet voor veel problemen te zorgen voor doorgewinterde profs, maar schijn kan bedriegen. Onderweg liggen een drietal bergsprints, waarbij de laatste op negen kilometer van het einde is geplaatst. De streep is bovendien getrokken op een dam. In de slotkilometer wacht nog een hellende strook van zo’n vierhonderd meter aan vijf procent gemiddelde stijging. Ideaal voor iemand als Greg Van Avermaet of Søren Kragh Andersen.

Vrijdag 16 februari: Yiti (Al Sifah) – Ministery of Tourism (117,5 kilomter)

De route van de vierde etappe zal menig renner bekend voorkomen. Het parcours tussen Yiti en het Ministerie van Toerisme is de laatste jaren vaste prik in het rittenschema van de Tour of Oman. Het zwaartepunt ligt in de laatste vijftig kilometer, waarin drie keer de klim naar Bousher Al Amerat is opgenomen. Vaak blijft hier een groep van 35 tot vijftig renners over. Alexander Kristoff wist vorig jaar te overleven en versloeg Sonny Colbrelli en Van Avermaet.

Zaterdag 17 februari: Sama’il – Jabal Al Akhdar/Green Mountain (152 kilometer)

De beslissing in de Tour of Oman valt net als de voorbije edities in de koninginnenrit naar Jabal Al Akhdar, in Europa beter bekend als Green Mountain. Vanuit de startplaats gaat het peloton over een glooiend terrein naar de voet van de slotklim. De eerste kilometers zijn nog licht hellend, maar daarna schieten de stijgingspercentages de hoogte in en begint de 5,7 kilometer lange klim pas echt. De gemiddelde stijging van Green Mountain is 10,5 procent. De laatste twee kilometer gaan vervolgens aan 13,5 procent en dat is geen sinecure.

Zondag 18 februari: Al Mouj Muscat – Matrah Corniche (135,5 kilometer)

De slotrit van 2018 is nagenoeg gelijk aan de laatste etappe van 2017. In vergelijking met de rit van vorig jaar maakt het peloton nog in het eerste wedstrijd uur een extra ommetje van ongeveer vijf kilometer. Voor de rest is het profiel volledig gelijk. Er liggen nog wel twee klimmetjes onderweg. De laatste top ligt op 35 kilometer van de meet, waardoor de sprintersploegen nog alle tijd hebben om hun mannen in stelling te brengen.

Favorieten
Zo vroeg in het seizoen is het moeilijk om te peilen wie er al enigszins over vorm beschikt en welke renners nog langer nodig hebben om in topconditie te komen. Toch is het deelnemersveld niet dermate indrukwekkend, dat er hele grote verrassingen op de loer liggen. Ben Hermans is er in ieder geval niet bij; zijn nieuwe ploeg Israel Cycling Academy is niet uitgenodigd. Opvallend is dat niet, Oman erkent immers de staat Israël niet.

De Tour of Oman 2018 herbergt één oud-winnaar. Vincenzo Nibali wist hier twee jaar geleden te winnen. Bij Bahrain Merida is de 33-jarige Italiaan vanzelfsprekend de kopman. Lo Squalo dello Stretto di Messina heeft zijn sporen verdiend en is een van de beste ronderenners van de laatste tien jaar. Normaal gesproken is hij de topfavoriet voor de eindzege. Met Gorka Izagirre (vorige maand nog zevende in de Tour Down Under) en Giovanni Visconti kan hij rekenen op twee sterke ploegmaats bergop.

De grootste concurrentie voor Nibali komt waarschijnlijk uit het kamp van zijn oud-werkgever Astana. Daar draagt namelijk Miguel Ángel López het kopmanschap. De 24-jarige Colombiaan staat voor het jaar van zijn absolute doorbraak. Die zette hij tijdens de jongste Vuelta a España al in door twee ritten te winnen. De pocketklimmer draagt de bijnaam Superman en heeft het voordeel dat er geen vlakke tijdrit in het rittenschema is opgenomen. Met Tanel Kangert, Jan Hirt en Omar Fraile kan ook López terugvallen op een sterke ploeg.

Voor UAE Emirates is deze koers een halve thuiswedstrijd. Bovendien heeft het een renner in huis die hier al goede resultaten wist te behalen. Rui Costa werd hier namelijk al eens elfde, vijfde en tweede in het eindklassement. De 31-jarige Portugees kan bovendien teren op een sterk eindschot, waardoor hij ook in de wat heuvelachtigere etappes mee kan doen om tijdwinst. De ex-wereldkampioen kan bouwen op ervaren ploeggenoten als Kristijan Đurasek en Przemysław Niemiec.

Net als Costa, bewaart ook Merhawi Kudus goede herinneringen aan de Tour of Oman. Voor de nog altijd maar 24-jarige Eritreeër is deze editie zijn derde deelname, nadat hij in 2016 als negende in het eindklassement eindigde. Vorig jaar viel hij met een vierde plek net naast het podium. Het ontbreken van een tijdrit en het warme weer zullen voor een glimlach zorgen op het gezicht de Dimension Data-klimmer. Dat moet ook, want zo ondertussen mag Kudus wel beginnen met het inlossen van zijn belofte.

BMC is een van de beste ploegen ter wereld. Ook in Oman gaan zij met een kwalitatief sterke ploeg van start. Kopman is Nicolas Roche. De 33-jarige Ier werd tijdens zijn carrière bij verschillende ploegen ingezet als meesterknecht. Maar ook wanneer hijzelf de klus moet klaren, weet hij goed voor de dag te komen. Hoewel hij het palmares van zijn vader Stephen nooit zal kunnen evenaren, kan de klimmer in Oman wel meedoen voor eindwinst.

Jarenlang hoopte hij tevergeefs op een kans bij Sky, maar die kwam er nooit. Ian Boswell besloot eieren voor zijn geld te kiezen en uit het knechten-keurslijf van de Britse miljoenenploeg te stappen. De 27-jarige Amerikaan is de afgelopen winter overgestapt naar Katusha-Alpecin in de hoop vaker voor zichzelf te kunnen rijden. In zijn allereerste koers krijgt hij daar direct de kans voor. Als rasklimmer kan Boswell zichzelf direct bewijzen, want de Zwitserse formatie trekt zonder een echte kopman naar Oman.

Een renner waarvan zeker is dat hij een goede voorbereiding op het nieuwe seizoen heeft gehad, is Jesús Herrada. Hij trok in 2017 samen met broer José de deur bij Movistar achter zich dicht en verhuisde hij naar Cofidis. Voor zijn nieuwe ploeg is de regerend Spaans kampioen goed begonnen. Herrada eindigde als vierde in de Grand Prix Cycliste la Marseillaise en hij besloot de Ronde van Valencia als vijfde. Bij zijn Franse equipe kan de 27-jarige Spanjaard rekenen op de steun van zijn landgenoot Daniel Navarro.

Wesley Kreder krijgt bij Wanty-Groupe Gobert de kans om zichzelf voor het eerst in beeld te rijden met het oog op een selectie voor de Tour de France. Bij de Belgische formatie is het uitkijken naar Odd Christian Eiking. Hij vertoefde de laatste twee seizoenen bij FDJ, maar wil onder de vleugels van Hilaire Van der Schueren meer kansen voor zichzelf. De 23-jarige Noor is een talentvolle ronderenner en kan een berg als de Green Mountain goed aan. Zijn tweede plek in de GP de Marseille geeft bovendien blijk van een goed vormpeil.

Bij Quick-Step Floors start Dries Devenyns met ambities voor het algemeen klassement. De ploegleiding is ervan overtuigd dat hij mee kan doen voor een goed resultaat. “He was flying“, schreef de ploeg van Patrick Lefevere in een persbericht over de prestaties van Devenyns. De 34-jarige Belg reed zijn eerste wedstrijdkilometers van 2018 namelijk al in Australië. Met een vijfde plaats in de Tour Down Under en een vierde plek in de Cadel Evans Great Ocean Road Race kende hij inderdaad een goede seizoensstart. Weet hij dat in Oman een vervolg te geven?

Roompot-Nederlandse Loterij is de enige Nederlandse ploeg op de deelnemerslijst in Oman. Met een beetje geluk zou de oranje formatie mee kunnen doen om de prijzen. Want als Pieter Weening één ding bewezen heeft de afgelopen twee jaar, is dat hij nog lang niet versleten is. De 36-jarige Fries won in 2016 nog een rit in de Ronde van Zwitserland – naast een etappe en het eindklassement van de Tour of Norway – en was er ook in andere bergetappes van WorldTour-koersen een paar keer dichtbij. Geeft hij zijn ploeg het goede voorbeeld in het jaar dat zij ten doel heeft gesteld om meer te gaan winnen?

Outsiders

Omdat het zo vroeg in het seizoen is, zijn het niet alleen de usual suspects die zich van voren zullen melden. Jongens met een goede voorbereiding krijgen hier de kans om op de voorgrond te treden. Daarnaast zijn er een aantal jonge talenten die hun neus aan het venster kunnen steken. Tot die laatste categorie mag je Nicola Conci (Trek-Segafredo), Steff Cras (Katusha-Alpecin), Scott Davies (Dimension Data) en vooral Brandon McNulty (Rally Cycling) rekenen. Laatsgenoemde is misschien wel het grootste talent van de vier. In de Dubai Tour was de 19-jarige Amerikaan op Hatta Dam nog akelig dicht bij zijn eerste profzege.

In 2010 kwam de destijds 19-jarige Fabio Felline aanstormen met een prima debuutjaar op het allerhoogste niveau, met diverse goede prestaties in verschillende type wedstrijd. Acht jaar later kan de Italiaan dat nog steeds, maar zijn probleem is dat hij nergens écht in uitblinkt. In dit deelnemersveld zou de nummer vier van de Ronde van Romandië 2017 met zijn snelle benen en zijn klimcapaciteiten echter mee moeten kunnen doen om een goede klassering. Wanneer Felline hierin slaagt, draagt hij bij aan de toch al zo succesvolle openingscampagne van Trek-Segafredo.

Met Gregory Daniel (Trek-Segafredo), Sindre Skjøstad Lunke (Fortuneo-Samsic) en Daniel Pearson (Aqua Blue Sport) staan er nog een aantal talentvolle klimmers aan de start. De Brit werd vorig jaar al elfde in het eindklassement. Ook onze landgenoot Martijn Tusveld moet zich namens Sunweb kunnen roeren bergop. Met Peter Stetina (Trek-Segafredo), Alberto Bettiol (BMC), Natnael Berhane (Dimension Data) en Nathan Haas (Katusha-Alpecin) liggen er meer kapers op de kust. Vooral de Australiër geldt als een dark horse. Hij werd hier vorig jaar tiende en wil later dit voorjaar schitteren in de Ardennenklassiekers.

Sprinters

Voor de snelle mannen zijn op voorhand sowieso de eerste en laatste rit interessant, maar wellicht dat zij ook een van de wat heuvelachtigere etappes kunnen overleven. Mark Cavendish (Dimension Data) is by far de grootste naam op het affiche. Hij heeft met een overwinning in de Dubai Tour zijn eerste zege van 2018 al binnen. De Brit zal voornamelijk concurrentie krijgen van Europees kampioen Alexander Kristoff (UAE Emirates), die in zijn carrière al zeven etappezeges boekte in de Tour of Oman. Met de in vorm verkerende Magnus Cort Nielsen (Astana) Nacer Bouhanni (Cofidis) en Bryan Coquard (Vital Concept) staan er nog eens drie gevaarlijke sprinters aan de start.

Sunweb rekent op dagsucces met Max Walscheid, al heeft het met Søren Kragh Andersen en Edward Theuns twee ijzersterke mannen voor de iets lastigere ritten. De Nederlandse hoop is gevestigd op Wouter Wippert (Roompot-Oranje Peloton) en jonkies Fabio Jakobsen (Quick-Step Floors) en Bram Welten (Fortuneo-Samsic). Bij Aqua Blue Sport kunnen ze met Adam Blythe, Shane Archbold en Europees kampioen bij de beloften Casper Pedersen schakelen tussen meerdere pionnen. BMC heeft Jean-Pierre Drucker achter de hand, maar ook de sterk presterende Nathan Van Hooydonck en Greg Van Avermaet voor de lastige ritten. Tot slot is het uitkijken naar de snelle benen van Ryan Gibbons (Dimension Data) en Amaury Capiot (SportVlaanderen-Baloise).

Favorieten volgens WielerFlits
**** Vincenzo Nibali
*** Miguel Ángel López, Rui Costa
** Nicolas Roche, Ian Boswell, Merhawi Kudus
* Jésus Herrada, Odd Christian Eiking, Dries Devenyns, Pieter Weening

Deelnemerslijst Tour of Oman 2018 (ProCyclingStats)
Website organisatie

Weer en tv
Er staat het peloton een mooie week te wachten. Bij weinig wind en een temperatuur die schommelt tussen 25 en 33 graden Celsius, is het erg aangenaam. Bovendien is de kans op waaiers niet zo groot, want het waait de gehele week zwak tot matig. De koers is daarnaast ook niet op TV te volgen. Wel volgt er na afloop van de Abu Dhabi Tour omstreeks 20.00 een ruime samenvatting op Eurosport. Bij WielerFlits kun je dagelijks terecht voor een Volg Hier en uiteraard het daaropvolgende verslag.

[poll id=”727″]