Wielerploegen 2017: Cannondale-Drapac
Voorafgaand aan het nieuwe seizoen bespreken we in aanloop naar de Tour Down Under alle achttien WorldTour-teams. Vandaag Cannondale-Drapac, dat in 2017 opnieuw een behoorlijke Nederlandse inbreng kent.
Land: Verenigde Staten
Sponsor: Fietsenfabrikant (Cannondale) en vastgoedfonds (Drapac)
Sinds: 2003 (als 5280-Subaru, TIAA-CREF, Slipstream, Garmin en subsponsoren)
UCI-code: CDT
Fietsen: Cannondale
Tenue 2016: Klik
Aantal overwinningen 2016: 10
WorldTour-ranking 2016: 8e
CQ-ranking: 10e met 7195 punten
Website: www.slipstreamsports.com
Facebook: /RideArgyle
Twitter: @Ride_Argyle
2016
Cannondale-Drapac grossierde in 2016 niet in overwinningen en slaagde er niet in om een zege op WorldTour-niveau te boeken. De laatste overwinning in de WorldTour dateert zelfs van de Giro in 2015. Wel wist de Amerikaanse formatie te winnen op maar liefst vier verschillende werelddelen. Al in de eerste week van januari was het Patrick Bevin die met de Nieuw-Zeelandse tijdrittitel de ploeg de eerste zege schonk. Michael Woods viel in positieve zin op met een vijfde plek tijdens de Tour Down Under en Tom-Jelte Slagter boekte in februari tijdens de Tour du Haut-Var zijn eerste en enige overwinning van het seizoen. In het voorjaar was de hoop gevestigd op de Nederlanders. Dylan van Baarle behaalde een knappe zesde plaats in de Ronde van Vlaanderen. Sebastian Langeveld had – om met zijn eigen woorden te spreken – qua resultaten een voorjaar om snel te vergeten. Hij viel hard tijdens de ploegentijdrit in Tirreno-Adriatico en werd ziek tijdens het weekend van de E3 Prijs Harelbeke.
De ploeg stond aan de start van de Giro met als doel om deze te winnen, maar de strijd om het roze verliep voor kopman Rigoberto Urán niet zoals verwacht. Bij een val in de tijdrit naar Chianti verloor hij maar liefst vier minuten. Doordat hij te kampen kreeg met bronchitis kon hij de verloren tijd niet meer goed maken, waardoor de Colombiaan genoegen moest nemen met een zevende plaats in het eindklassement. In de Ronde van Californië was de ploeg ondertussen wel succesvol, dankzij ritzeges van Ben King en Toms Skujiņš kon de ploeg twee keer juichen.
Cannondale ging naar de Ronde van Frankrijk met Rolland als kopman, maar de Franse klimmer kende door meerdere valpartijen geen gelukkige Tour. Door een lekke band viel hij tijdens de achtste rit in de afdaling van de Peyresourde en door zijn valpartij in de afdaling van de Montee de Bisanne zag hij een kans op dagsucces vervliegen. Desondanks vocht hij door tot aan Parijs, waar een zestiende plaats het maximaal haalbare bleek. Andrew Talansky voldeed in het najaar wel aan de verwachtingen. In augustus liet hij met een zege in de koninginnenrit van de Ronde van Utah al zien sterk bezig te zijn en in de Vuelta verraste hij met een vijfde plek in de eindrangschikking.
Urán kende een sterke herfst met podiumplaatsen in Italiaanse najaarsklassiekers, maar moest desondanks het seizoen zonder overwinning afsluiten. Jack Bauer bezorgde de ploeg dagsucces in de Tour of Britain. Alberto Bettiol presenteerde zich met sterke optredens in Polen, Plouay en in Canada een renner om rekening mee te houden in heuvelachtige koersen. Zijn landgenoot Davide Villella sloot het seizoen af met een overwinning in de Japan Cup. Cannondale eindigde het seizoen op een achtste plaats in de WorldTour-ranking, slechts één plaats onder Etixx-Quick Step. Dat heeft het met name te danken aan elf podiumplekken.
Transfers
Met het binnenhalen van Sep Vanmarcke sloeg teambaas Vaughters deze winter een belangrijke slag op de transfermarkt. Vanmarcke keert terug bij de ploeg waar hij in 2012 met winst in Omloop Het Nieuwsblad voor het eerst naam maakte in de wielerwereld. Hij nam in zijn kielzog zijn landgenoot Tom Van Asbroeck met zich mee. Een tweede opvallende transfer is die van Taylor Phinney, die BMC verruilde voor Cannondale. Het voormalig wonderkind van het Amerikaanse wielrennen hoopt bij de ploeg van Vaughters het plezier in het wielrennen terug te vinden en wordt verwacht in de klassiekers en korte tijdritten. Met Phinney gokt Vaughters op geel in Düsseldorf. Klimmer Brendan Canty, tijdrijder Will Clarke en allrounder Thomas Scully zijn de enige drie renners die overgenomen zijn van Drapac. Met het aantrekken van de 22-jarige Brit Hugh Carty haalt de ploeg volgens Vaughters het grootste rondetalent uit Groot-Brittannië in huis. Hij toonde afgelopen jaar namens Caja Rural al zijn potentieel knappe optredens in de Rondes van Catalonië (negende) en Asturië (eindwinst). Carty moet bij de ploeg klaargestoomd worden tot klassementsrenner die mee gaat doen om de prijzen.
Tegen de komst van zeven nieuwe renners staat ook het vertrek van tien anderen. De komst van dure nieuwkomers zorgde ervoor dat onder meer renners als Jack Bauer, Ramunas Navardauskas en Moreno Moser om budgettaire redenen in 2017 elders rijden.
In
Brendan Canty (Drapac)
Hugh Carthy (Caja Rural-Seguros RGA)
William Clarke (Drapac)
Taylor Phinney (BMC)
Thomas Scully (Drapac)
Tom Van Asbroeck (LottoNL-Jumbo)
Sep Vanmarcke (LottoNL-Jumbo)
Uit
Jack Bauer (Quick Step Floors)
Matti Breschel (Astana)
André Cardoso (Trek-Segafredo)
Philip Gaimon (stopt)
Ben King (Dimension Data)
Alan Marangoni (Nippo-Vini Fantini)
Moreno Moser (Astana)
Ramunas Navardauskas (Bahrain Merida)
Kristoffer Skjerping (Joker-Icopal)
Ruben Zepuntke (Sunweb Development Team)
De renners voor 2017
Cannondale-Drapac beschikt in de breedte over een sterke selectie, met verschillende opties voor zowel de klassiekers als de grote rondes. De focus ligt met name op het voorjaar. Vaughters haalde Vanmarcke terug om de ploeg een overwinning in een topklassieker als Vlaanderen of Roubaix te bezorgen. Met renners als Sebastian Langeveld en Dylan van Baarle beschikt de ploeg over meerdere renners die in het voorjaar een finale moeten kunnen rijden.
Rigoberto Uran heeft zijn ambities voor 2017 nog niet bekendgemaakt, maar Vaughters heeft al aangegeven hem graag aan het werk te willen zien in de Ardennenklassiekers. Het is daarom nog maar de vraag of hij opnieuw in de Giro start. Davide Formolo hoopt na zijn negende plek in de Vuelta op een beschermde rol in de ronde van zijn vaderland. Klimmer Joe Dombrowski rijdt La Corsa Rosa in een ondersteunende rol en is een renner die in bergritten op jacht kan naar dagsucces. Andrew Talansky richt zich na een jaar afwezigheid in 2017 opnieuw op de Tour, terwijl ook de Ronde van Californië voor hem een doel is. Ook voor Lawson Craddock (vorig jaar nog vijfde) is dit een belangrijke wedstrijd. Pierre Rolland gooit het in 2017 over een andere boeg. De Franse ronderenner kiest ervoor om zijn klassementsambities te laten varen en gaat naar de Giro en de Tour als rittenkaper.
Cannondale-Drapac beschikt over meerdere renners die afgelopen seizoen hun neus aan het venster staken. Op basis van zijn sterke najaar lijkt Alberto Bettiol klaar om in lastige koersen een resultaat te behalen. Landgenoot Davide Villella (vijfde in Lombardije) toonde in 2016 eveneens op heuvelachtige terreinen uit de voeten te kunnen. Ook tweedejaarsprof Michael Woods is een renner waarvan verwacht wordt dat hij een volgende stap kan zetten. De Canadees mag het direct al laten zien in de Tour Down Under, waar hij samen met Slagter als kopman vertrekt.
De ploeg huisvest net als vorig jaar vier Nederlanders. Sebastian Langeveld richt zich weer op de voorjaarsklassiekers. Na twee seizoenen vol pech hoopt hij zijn vorm van 2014 opnieuw terug te vinden. De komst van Vanmarcke neemt niet weg dat hij nog steeds ambities koestert voor een mooie klassering in het voorjaar. Na Parijs-Roubaix maakt hij de balans op en wordt er in overleg met de ploeg bekeken welke grote rondes hij gaat rijden. Ook Dylan van Baarle (volgens Vaughters het grootste talent onder de klassiekerrenners) richt zich op het voorjaar, waar hij mee wil spelen in de finales. Sprinter Wouter Wippert was in 2016 al een paar keer dichtbij een overwinning en hoopt in het nieuwe jaar zijn eerste zege in Amerikaanse dienst te boeken. De Tour Down Under is het eerste doel voor Tom-Jelte Slagter. “Hopelijk kan ik dan weer strijden voor de eindzege. Ik heb een goede winter achter de rug en ga daar van start als kopman”, vertelde hij recent in ons Weekendinterview. Na een Italiaans programma met onder meer Milaan-San Remo zal hij zich via de Ronde van het Baskenland voorbereiden op de Ardennenklassiekers.
Selectie Cannondale-Drapac 2017
Dylan van Baarle
Alberto Bettiol
Patrick Bevin
Nathan Brown
Brendan Canty
Hugh Carthy
William Clarke
Simon Clarke
Lawson Craddock
Joe Dombrowski
Davide Formolo
Alex Howes
Kristijan Koren
Sebastian Langeveld
Ryan Mullen
Taylor Phinney
Pierre Rolland
Thomas Scully
Toms Skujinš
Tom-Jelte Slagter
Andrew Talansky
Rigoberto Urán
Tom Van Asbroeck
Sep Vanmarcke
Davide Villella
Wouter Wippert
Michael Woods
Totaal: 27 renners
Benieuwd hoe Villella en Bettiol zich verder ontwikkelen, talentjes!
Vanmarcke, Van Baarle, Langeveld, Phinney.. met een paar leuke knechten erbij heb je echt mogelijkheden!
Benieuwd naar Uran. Als die eens de Giro laat schieten en zich op de kleinere rondjes (Tirreno, Catalonië, Romandië, Californië), klassiekers (Luik), Tour, San Sebastian, Canadese klassiekers en Lombardije richt, zie ik hem een enorme lading WT Punten pakken en wie weet zelfs eens een mooie overwinning.
Jongens als Villela (waarvan ik helemaal over het hoofd gezien heb dat ie zo goed was in Lombardije), Formolo, Cradddock en Dombrowski mogen eindelijk hun talent écht laten zien.
En dan hebben we jongens als Bettiol, Bevin, Woods en Carthy die allemaal op een andere leeftijd zitten maar toch eigenlijk nog aan het begin van hun (WT-)carrière zitten. Benieuwd wat er uit hun gaat komen.